Akdeniz bölgesi, Burdur il Bucak ilçesi hudutları içindedir. 88.5 Ha²dir. Nadir ve tehlikeye maruz bir tür olan sığla ağacının en elit ve izole yayılışı bu alanda görülmektedir. Bilim ve eğitim amaçlı kullanımlarla gelecek kuşakların yararlanması düşünülmüştür. Sığla, kızılçam, sığ saçlı meşe, kızılağaç, çınar, bitki türlerini oluşturmaktadır. Alanda dağkeçisi, sincap çeşitli sürüngen ve amfibi türleriyle çok sayıda yengeç bulunmaktadır.
Halk arasında günlük ağacı veya amber ağacı olarak bilinen Sığla Ağacı, ülkemizin özellikle; Muğla Merkez, Marmaris, Köyceğiz ve Fethiye ilçe sınırlarında, Denizli Acıpayam ilçesi, Burdur ili Bucak ilçesi ile Rodos Adası’nda yetişen koruma altına alınmış endemik bir türdür. Bu bölgeler haricinde dünyanın başka bir bölgesinde yetiştiğine dair bir bilgi bulunmamaktadır.
Geçmişe dönük arkeolojik kanıtlara göre Karyalılar’dan günümüze kadar Sığla Ağacı, çok farklı amaçlar için kullanılmıştır. Sığla Ağacı, odun olarak kullanılmasının yanı sıra gövdesinden elde edilen yağı birçok farklı alanda kullanılmaktadır. Ağacın odunsu gövdesinde ve kabuğunda balzam kanalları bulunmamasına rağmen, sonradan doğal veya bilinçli olarak yaralanması sonrasında yaranın çevresinde balzam kanalları meydana gelmektedir. Sığla Ağacı’ndan üretilen yağ; tedavi amaçlı olarak cilt, mide ve solunum yolu hastalıklarında kullanılmaktadır. Ayrıca Sığla Yağı kendine has kokusundan dolayı kozmetik, eczacılık ve gıda sektörleri tarafından kullanılmaktadır.
Ülkemizde Sığla Ormanları 1950’lerden itibaren çevre halkının bilinçsiz kullanımı sonucunda giderek azalmış ve 1980’lerin sonlarına doğru Orman Genel Müdürlüğü (OGM) tarafından koruma altına alınmıştır. Burdur ili Bucak ilçesinde bulunan Sığla Ormanı da 2873 sayılı Milli Parklar Kanunu’nun 2. maddesinin 4.paragrafı gereğince 27.7.1987 tarih ve OGM.MP.1.TKA.II.16 sayılı Bakanlık Olur’u ile tefrik edilerek “Tabiatı Koruma Alanı” ilan edilmiştir. Sadece bilim ve eğitim amaçlı olarak kullanılmaktadır.
